gerçek dost

Belki de çoğumuzun bilmediği bir hadis-i şerif var;

“Ahir zamanda üç şey kıymetlenecektir; helal para, kendisiyle amel edilen sünnet, gerçek dost”

Bu zamanda gerçekten de helal para kazanan, bildiği sünnetle amel eden insan bulmak çok zor... Hele hele “gerçek dost” bulmak bence daha da zor…

Zaten “gerçek dost” ifadesi çok ütopik bir şey gibi gözüküyor… Bir insan birinin nasıl “gerçek dostu” olabilir ki? Yada bir insanın “gerçek dost”u olması tam manasıyla ne ki? Hani şarkı da diyor ya;

“Sen benim eş ruhumsun,

Unutmuş olsan hissederdim,

Unutmuş olsan yanımda durmazdı her sabah hayalin…”

İşte “gerçek dostluk” böyle bir şey olsa gerek… Bir insanın “eş ruhu” olacaksın… O sen, sen o olacaksın… Derdi derdin, sevinci sevincin olacak… Ağlarken ağlayacak, gülerken güleceksin… Sen kahkahalar atarken, o yanına gelip ağlamaya başladığında sen unutacaksın mutluluğu, sevinci… Sende ağlayacaksın onunla… Aranızda binlerce kilometre olsa da “gözden uzak, gönülden uzak” sözüyle inatlaşırcasına seveceksin onu… Ve onun da seni aynı şekilde sevdiğinden şüphe etmeyeceksin… Galiba “gerçek dost” böyle bir şey…

pilav

Bir pilav günü daha bitti. Bi insan niye ankaradan izmire pilav gününe gider?, 2 günlüğüne 600 km yolu 2 kere niye teper? işte üniversitedeki bazı arkadaşlarımın cevabını anlayamadığı 2 soru.. ama bizim için bu soruların sorulması bile abes neyse geldik izmire yedik pilavımızı ve bitti.. neler mi yaptık? ankaradan cuma gecesi kalkan otobüste yer kalmadı buroyla beni başka bi otobüsle yoladılar izmire. samsundan gelen ve iğrenç bir otobüsü olan bi firmaya binmek zorunda kaldık. Allah a şükür sağ salim vardık izmire. sabahın 10 unda ksk daydık. ee sabahın 10 unda ksk daysan ve okula gitmeyeceksen ne yaparsın? evet doğru tahmin cafe nete gittik çantalarmızı bıraktık ve fahri ye uğradık. kahvaltımızı yaptık (sınırsız boyoz, dünyada daha güzel bi kahvaltı çeşidi daha yok ya) ardından cüno-ahmet-yener geldi egs ye gitik bowling langırt yemek muhabbet derken saat akşama yaklaşmaya başladı sonra onları orada satıp kskya geldim sametle buşultk. bi yemek ve ardından havaalanına gidip taaa belçikadan gelen yasin i aldık alsancakta bi çay içtikten sonra egs tayfasıyla tekrar buluştuk bu sefer atasoy-ural-yesin ergül ve musab abi de bize katıldı gece artık saat kaça kadar muhebbet ettik hatırlayamıyorum. okula attık kapağı bunların ardından zaten kimse uyumamış.. yatakhanye girince en çok ses gelen odaya gittik. karşımıza tabiiki bizim 11-d ağırlıklı bi gurup çıktı.. zaten o kadar sesin hasan ve zafer in olmadıgı bi ortamdan çıkması imkansız. biraz geyik ve hasret giderme oradan sonra pansiyon tuvaletlerini bi ziyaret ve uyuduk.. pazar sabahı kahvaltıya kalktık ve beşinci katın girişinden içerideki salona gitmemiz yine 10 dakikamızı aldı.. her gördüğüne selam ver öpüş koklaş.. sonra bizim milletin önceden kapmış olduğu bi sofraya oturduk ve kahvaltımzı yaptık.. ardından kütüphaneye gitttik ve program başladı. sami hocanın 10 ! dakkalık konuşması ardından şakir hocanın yine mükemmel konuşması.. gelenler bilirler tören de onur ödülü diye bir kısım var. her sene onur ödülü birisine verilir. bu seneki onur ödülleri Ömer amca ve Mustafa amcaya verildi.. şimdi gel benim üniversitedeki arkadaşlara onur ödülünün bir okulun bahçıvanı ve kantincisine niye verildiğni anlat.. zaten bunu yamanlarlı olmayan anlamaz kardeşim.. neyse biraz duygulandıktan sonra klasik olarak bilal çetinkaya çıktı 2 espiri güldürdü bizi.. ardından çekiliş falan.. çekiliş demişken bizim salak ural a 5 yıldızlı otelde tatil çıktı ama kendi kutuphanede omadığı için alamadı ödülü :)) bizden birkaç kişiye bişiler çıktı işte.. onun da ardından meydana indik ki pilav yiyelim.. etli pilavımızı aldık çimlere oturduk ve yedik.. ardından zaten yavaş yavaş uğurlama faslı başladı.. Herkes yavas yavas dagilmaya basladi. Tabii bizim tayfa diil.. biz yine toplandık ksk ya indik. Playstation falan oynadık sonra gezdik tozduk yani ksk da aklınıza gelebilecek herseyi yaptık.. walla insan ankaradan izmire gelince cennete gelmis gibi oluyo bi anda ne yapacagini sasiriyo.. Pazar aksamı bizden de herkes dagildi ve bi pilav da boylece bitti.. saka gibi geliyo insana ya.. seneye ogrenci olarak son pilavımız olcak (normal kosullarda tabii) way be biz bu kadar yaslandık mı demeden edemiyo insan.. okuldayken lise 3 lerle muhabbet ettik baya.. zaten tanıdıgım 10 kisiyi gecmez.. onlar da biz lise 3 iken hazırlık okuyolardı.. seneye okula gittigimizde tanıdıgımız sadece binalar kalmıs olacak.. hey gidi gunler heyyyy be..